Dag 2 (Cocles, sorry zo heet het plaatsje) - Reisverslag uit Cocles, Costa Rica van Rens Braak - WaarBenJij.nu Dag 2 (Cocles, sorry zo heet het plaatsje) - Reisverslag uit Cocles, Costa Rica van Rens Braak - WaarBenJij.nu

Dag 2 (Cocles, sorry zo heet het plaatsje)

Door: Rens

Blijf op de hoogte en volg Rens

25 Februari 2012 | Costa Rica, Cocles

Dag 2 Op naar Punta Cocles.

Het is 4.30 en we zijn klaar wakker. Jetlag! Gaan maar effe een peuk roken. Om 8 uur wordt de auto die we gehuurd hebben gebracht en rijden we vandaag naar Punta Cocles. Ben benieuwd hoe het rijden gaat. Wordt een avontuur. Nu nog maar effe voor de tv hangen.
Bij het naar buiten gaan om zes uur heb ik een eerste colibri gezien. Op de patio van het hotel hangt er tussen de begroeiing een vogeltje van nog geen vijf centimeter geheel stil tussen de bloemen. Geweldig.
Maar goed eerst ontbijten en dan de auto ophalen.
Om San José uit te komen blijkt een drama. Het verkeer schiet aan alle kanten om je heen en de TomTom weet de weg niet meer. Maar uiteindelijk lukt het ons en dan wordt het een stuk eenvoudiger. Het is bijna één rechte weg met de mooiste vergezichten, overal regenwoud (of zoals in "Echte meisjes in de jungle". Wordt gezegd "Broccoli"). Langs de steile bergwanden lopen zelfs de nodige watervallen naar beneden en af en toe wordt ons een vergezicht gegund de valleien in.
We komen langs een park dat we kunnen bezichtigen en dat doen we ook. Het blijkt een pad te zijn dat te voet in ongeveer een uur is af te leggen. Na goed een half uur zien we een slang en spontaan beginnen we te filmen en te fotograferen. Het beestje is er echter niet echt van gecharmeerd en zijn hoofd wordt alsmaar dikker. Best grappig voor een slang die hoogstens een centimeter of twintig is. We lopen verder en zien niet zo veel spannends meer behalve wat grote mieren die zo groot zijn als een behoorlijke spin in Nederland.
Eenmaal weer bij de auto hebben we het nog met de parkeerder over de slang en deze vraagt of we een foto hebben. Ja die hebben we. Mag ik die even zien, vraagt de man. Jazeker en we zoeken de foto op op de camera. Oh, zegt hij, die is best gevaarlijk maar het is wel een mooie foto. Haha, dat hebben wij weer, zien we eens wat en lopen we nog gevaar ook, haha.
We vervolgen de weg en gaan richting de kust.
Onderweg gaan we eerst de inwendige mens verwennen en dat doen we met kip met knoflook en patatjes.
Vervolgens weer verder en het landschap blijft veranderen. In plaats van regenwouden zijn er nu bamboebossen en uitgestrekte vlaktes. Niet veel later komen we bij de kustplaats Limon, hier zien we voor de eerste keer de zee. Deze is onstuimig en Cees is haast niet te houden en wil erin springen.
Moeten nog een kilometer of 50 naar onze bestemming.
Vlak voor het plaatsje waar wij gaan logeren is een klein surfplaatsje en dat ziet er al gezellig uit. Het heet Puerto Viejo.
We krijgen er al helemaal zin in, niet toeristisch en het doet heel erg ontspannen aan.
we moeten nog een klein stukje en dan zijn we er, ja hoor, aan het einde zowat van de weg is het hotel. We draaien de parkeerplaats op en zien alleen maar jungle. Tussen de bomen en struiken staat een groot gebouw, helemaal open met een palmbladeren dak. Het ziet er gezellig en sfeervol uit. Het blijkt het restaurant te zijn met de receptie. We checken in en moeten via een pad door de jungle naar onze kamer. Het is echter geen kamer maar een huisje in de jungle en wij zitten als laatste op het pad. Het heeft een trapje naar een verhoging waar een bank, schommelstoel, salontafel en hangmat gesitueerd zijn. Dan twee grote hardhouten deuren met daarachter de slaapkamer. Als je de deuren open doet blijkt het een kamer te zijn met alleen maar ramen met gaas ervoor en je hoort en ruikt dus alles. Achterin de kamer is een deur naar de badkamer. Je moet een half rond trapje af van een trede of vier en dan sta je in een halfrond verblijf waar een wc en douche in is gemaakt. Dit alles versiert met mozaïek. Ook hier zijn er weer openingen in de muur waar gaas voor zit en je kijkt zo de begroeiing in. Het is helemaal geweldig.
We vinden dat we na zo'n lange rit wel een verzetje hebben verdient en gaan eerst naar zee. Dit doen we via een pad dat de weg overgaat en je loopt tussen de spinnen en bougainville door naar de kust. Dan houd de begroeiing op en sta je op het strand met een enorme branding. De golfen zijn soms bijna een meter hoog en het water is lekker warm.
Daarna is het afspoelen geblazen in het zwembad, daar is de douche bevolkt door spinnen en elke keer als de douche aangaat denken ze dat er wat in hun web zit en worden ze actief. Ook het pad terug wordt bewaakt door spinnen en er zitten vrij grote exemplaren langs het pad, geweldig dus. Ik voel me echt veilig.
Daarna barst er een enorme regenbui uit en Cees valt daardoor in een enorm diepe slaap.
Die avond hebben we wel enorm lekker gegeten in het restaurant en naarmate de nacht valt wordt het bijna helemaal rustig om ons heen. Zo rustig zelfs dat het ondanks dat je alles hoort we in een diepe slaap zijn gevallen.

  • 25 Februari 2012 - 15:26

    Mam:

    Het eerste wat opvalt in je verslag is het verhaal over de spinnen in diverse maten.Als jullie dadelijk weer thuis zijn horen wij je nooit meer over een spinnetje in de tuin.Ik ben er van overtuigd dat jullie volop genieten.
    Het spat van alle kanten uit het verslag.
    Groeten aan Cees tot de volgende keer.

  • 25 Februari 2012 - 18:16

    Esther:

    Zo te lezen is het echt geweldig daar.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Costa Rica, Cocles

Rens

Actief sinds 25 Feb. 2011
Verslag gelezen: 82
Totaal aantal bezoekers 12560

Voorgaande reizen:

23 Februari 2012 - 16 Maart 2012

Op naar Costa Rica

04 Maart 2011 - 21 Maart 2011

Eerste keer

Landen bezocht: