laatste dag in San Jose

vanochtend wilde we uitslapen maar dat is niet echt gelukt. We waren voor achten wakker. Gelukkig wel zonder ochtendhumeur maar toch moet er eerst koffie in om ons goed te laten functioneren. Terug naar de kamer vanuit het ontbijt blijkt dat er een kolibrie de kamer in gevlogen is. Wij krijgen hem niet uit de kamer en het is best een beetje zielig om het vogeltje paniekerig door de kamer te zien vliegen. Als we bij de receptie om hulp vragen is het antwoord "it's nice to meet you". Nou daar schieten we dus ook niets mee op en de kolibrie zeker niet. We laten bij vertrek de kamerdeur open en hopen dat de schoonmaakster weet wat te doen.
We beginnen aan de weg naar San Jose en dat is maar 194 km maar gaat toch een uurtje of drie duren daar de maximum snelheid hier 80 km is. Al snel merken we weer hoe kloterig de mensen hier rijden. Ze parkeren hier overal hun auto waar het ze uitkomt en sommige auto's halen met moeite de dertig kilometer per uur. We rijden langs de bestemmingen vanuit het verleden en herkennen de plekken nog. Ook deze keer gaan we in Jaco een tussenstop maken voor koffie met een "cinnamon roll" om de nodige honger te stillen. Na in een rustig oord te hebben gezeten valt het op hoe toeristisch het hier is. Een soort van Benidorm in het klein. Als we bezig zijn de koffie en kaneelbroodjes naar binnen te werken is achter ons een stelletje bezig elkaar op te eten. Een meid met een piepstem en namaaklach is bezig met een surfer en ze hebben geen tijd om hun koffie naar binnen te werken omdat er telkens wat "anders" in zit. Het zoenen gebeurt met allerlei harde onsmakelijke geluiden en irritant gegiebel. Snel weg hier.
Als we de weg verder vervolgen komen we ook weer langs de brug met krokodillen en we nemen deze keer niet eens de moeite om te stoppen. Cees heeft er flink zin in en we gaan over het algemeen harder dan is toegestaan. Ook is de rijstijl aangepast naar de manieren van dit land. Lekker kort voor de bocht inhalen en doordouwen.
Langzaam komen we in de buurt van San Jose en wordt het drukker op de weg. Ook wordt het weggebruik eigenaardiger en het toppunt is wel dat de politie hier zowel links als rechts mensen aanhoud om te bekeuren op een tweebaans weg.
San Jose is een crime om te rijden. Er is geen logica in deze stad en het verkeer is een chaos. Er zijn stukken waar twee straten één worden waar het recht van de sterkste, of brutaalste, geld en rotondes waar de politie, of iets dat daar op lijkt, het verkeer staat te regelen. Ook wordt er tussen het verkeer door gebedeld en spullen verkocht. Om dingen te verkopen komen ze soms met z'n vijven achter elkaar met allerhande spulletjes en soms ook levensmiddelen.
Gelukkig hebben we Annie, de navigatie computer, nog en komen we bij het hotel in één stuk. We zijn de enige en krijgen een upgrade naar een betere kamer zonder bijbetaling.
De wijk waar dit hotel staat ziet er ook echt gezellig uit. Alle huizen zijn voorzien van hekken en tralies en zo ook ons hotel.
Na de spullen in de kamer te hebben gezet gaan we kijken hoe de stad er uit ziet, daar we de vorige keer daar geen gelegenheid toe hadden.
Aangekomen in het centrum zijn we ontdaan van de lelijkheid van deze stad. Wat een vergane glorie is het hier. Er is echt niets leuks te zien en de gebouwen zijn vies. Nee dit is niet iets waar je lang in blijft rondlopen. We gaan naar een shoppingmall. Eentje met een grot plein met allerlei restaurantjes en gaan lekker bij Mac Donald zitten en vies zitten schransen.
terug in het hotel blijkt er niet veel te beleven en gaan we maar aan het bier en journaal kijken via internet. De vakantie zit er bijna op en morgen gaan we nog wat souvenirs kopen om vervolgens het vliegtuig te pakken.